Geïnspireerd door het gedrag van de narcisten in deze wereld en als een voorbeeld van de mannelijkheid die niet in zijn kracht staat, alsof het een geliefde betreft. De woede is echt, het belazerd worden, en tegelijk ook de kracht in jezelf hervinden. Zien wat waar is, je eigen narcisme ook onderkennen. De healing zal nog plaatsvinden, maar voor nu, is het opeens heel helder. Klaar nu! Praktisch gezien was dit ook een test met het door versterken van mijn gitaar via een andere kanaal, dat was minder succesvol. En de microfoon zittend gebruiken is eerder een belemmering wanneer je met dynamiek speelt zoals ik dat doe. haha. Ach ja,…

Weer een liedje meer folky dit keer, bijna meditatief. Voor de volgers onder jullie nog wat “afterthoughts” aan het einde. Ook hier betreft het weer een spontane actie, dus niks is afgewerkt. Puur natuur, maar dan anders. haha. En ik maak het mezelf ook altijd weer moeilijk met de cachon en tamboerijn erbij, maar ja, dat klinkt wel een stuk lekkerder, toch?

Lang geleden een bluesje in Limburg…toen mijn mobieltje alleen audio kon opnemen en geen video… Het is geen spirituele song, gewoon een liedje, er moest weer eens iets uit. Ik transformeer energie van anderen ook op die manier, dat kun je dan wel weer spiritueel noemen.